نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

                                                                             

حاج علي منصوري ازبستگان فايز ويكي ازتاريخ دانان بزرگ منطقه دشتي  داراي هوشي سرشار واطلاعاتي كامل اززندگي واحوالات فايزدشتي مي باشد . كه درحال حاضر دربخش كاكي زندگي مي كند 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

   بگوتافایزخوبم بیـا یــــــد             صداکن یارمحبوبم بیـایــــــد

  بگوتابادوبیتی هایی شیـــرین            کندآهنگ آن آوای دیـــــرین

  دلم میل نوای   شروه دارد                عجب سوزی صدای شروه دارد 

    بیا با ناله های خش وبرا                 به زیرسایه گزتوی صحــــرا

   بیاتاپای مشتووقت هاسک                 بوقت لای لای پای محتک 

   بوقت گله وهمگام گلگشت               زمان بستن پرونگ برلشت

   بیا باصوت روح افزای شروه            سبک کن باردل بانای  شروه

سرشکم رابدست شروه وا کن             مراازپشت نخلستان صدا کن 

اگرفایز توراچشم وتری بود                 تمام هم وغمت آن پری بود 

  ولی جزاین غمی دردل نداری           عموجان قصه ای مشکل نداری

   عموجان مشکلم ازحدگذشته            توان وطاقـــــتم ازحدگذشته 

   چنان این زندگانی بدگذشته        که یک سالش به من چون صد گذشته

چه خوش می گفت طاهربادلی تنگ         زسوزسینه این شعرخوش آهنگ

اگردردم یکی بودی چه بودی                 اگرغم اندکی بودی چه بودی

   به بالینم طبیبی یا حبیبي                  ازاین هردویکی بودی چه بودی

اگردرسینه آتش دارم امروز                 دلی ازعم مشوش دارم امروز 

دهدتسکین غمم رانای شروه                   نگیرد هیچ صوتی جای شروه 

   بکن ای شروه خوان آغاز شروه          بزن بااین دوبـــیتی سازشروه 

   بنه دستی بگوش وناله سرکن               غم بسیارمارا مخـــتصرکن 

« من ازعهدجوانی تا شدم پیر                 نکردم دروفای دوست تقصیر

       چرافایزوفاکردوجفا دید                 کنم با کوکب بختم چه تدبیر »

 

 ( شعرازاستاد سیدمحمدرضا هاشمی زاده )

 

 

 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

  

نشسته ازراست : غلامعلي درويشي ازنواده گان فايز . حاج سيد باقر حسيني وعباس يوسفي 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پس ازپيري وضعف ناتوانــــــي        دريغا بازمي آمد جوانــــــــي  

جواني رفت  ازدست تو    فايز        نخواهم بي جواني زندگاني 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 14 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

كناري كه درتصويرمي بينيد معروف به كنارفايز واقع درباغ بگم  درروستاي گزدرازدشتي مي باشد كه بدست خودفايز كاشته شده است ودراواخرعمردراين جازندگي مي كرده است  چون اين منطقه رابه منزله تبعيدگاهي براي خود مي دانسته  وي رابه سرودن اين شعروامي دارد :

درباغ بگم منزل وماواي من است      بوذرنيم وربذه چرا جاي من است 

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 13 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

ايستاده ازراست : غلامحسين هادي نژاد . عباس يوسفي .روح الله صفوي 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

روزي فايزبه ديدن محمدخان مي رود .حكايت دلدادگي فايزدرسراسردشتي پيچيده بود .فايزراشوريده ومجنون عشق پري مي دانستند ودرباره ي عشق اوباپري داستانها ساخته بودند پس ازاخوال پرسي وصحبت هاي معمول محمدخان روبه فايزمي كند ومي گويد : توفايز بااين اسم وآوازه وشهرت حيف نباشد كه خودراازعشق پري ديوانه كرده اي ودرفراق اومي نالي

فايزپاسخ مي دهد :

خدايا كارما مشكل فتـــــــــاده                       عنان عقل دست دل فتــــــــــاده

كه فايز مي زند سيلــــي رخ دل                        مثال شوربي حاصــل فتـــــــاده

سپس محمدخان مي گويد : شنيده ام پري بي وفايي پيشه كرده وازتوجدا گرديده است دراين باره چه مي گويي فايزاين گونه پاسخ مي دهد :

نه ازمن سرزند دلبرخطــــــايي                       نه ازوي بود جانا بي وفايــــــــي

بت فايز مكدراين چنين بــــود                        چه بايد كرد تقدير الهـــــــــــي

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

راوي : حاج علي منصوري ازبستگان فايز 

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

نشته ازراست : حجت الاسلام حاج شيخ علي اكبرحائري ازبرادرزاده گان فايز . سيد طالب فاطمي ازسادات با كرامت كاكي .حاج اسماعيل .  حاج درويش كردواني ازنواده گان فايز و حاج عبدالحسن قاسمي ازرؤساي گنخك وبستگان فايز 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

ريئس مظفربهادري فرزند ريئس عبدالرضا ازعموزاده گان فايزدشتي مانند مرحوم پدرش كه باتخلص محزون شعرمي سروده خودنيزدستي برقلم دارد وباتخلص مهاجر شعرمي سرايد ودرحال حاضردرروستاي كردوان به دوراز هياهوهاي اين زمان زندگي خودراسپري مي نمايد ./  

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 12 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

يكي ازافسران زمان قاجاريه  براي وصول ماليات ازشيراز عازم خورموج مركز شهرستان دشتي مي شود وبه قلعه محمدخان دشتي وارد مي گردد . با محمدخان ملاقات مي كند اما گويا ملاقات زياد دوستانه نيست . پيش ازاينكه ماليات رامطالبه كند وبا شناختي كه ازمحمدخان داشته ومي دانسته كه داراي طبع شاعري است به اومي گويد : شنيده ام توشاعري من يك بيت شعررا مي خوانم ومي خواهم كه بيت دوم راهم وزن وهم قافيه شعرمن توبگي اگرموفق شوي مقداري ازماليات رابه تو مي بخشم به شرطي كه شعرت درحد شعرمن باشد وگرنه ماليات بيشتري ازت مي گيرم . هرچند كه شنيده ام شاعراي ديگري نيز دراين منطقه حضوردارند وتومي توني آنها را نيز بجاي خودت دراين مناظره دعوت كني .

محمدخان كه به موفقيت خودچندان اطمينان واعتمادي نداشته وازسويي هم نمي خواسته كه دست به قمار نامعلوم وبدفرجامي بزند شرط راقبول مي كند فايز وملاحسن كبگاني راكه دراين زمينه اطمينان بخش بوده اند به قلعه خورموج جهت مناظره دعوت مي كند .

مجلسي گسترده مي آرايند وتمام بزرگان وعلماي منطقه رابه قضاوت دعوت مي كنند . كسي راياراي سخن گفتن نيست .دلها درسينه مي تپد ودست دعا به سوي آسمان بلند است .به نظرآنان پيروزي فايز وكبگاني برافسر قاجاريه پيروزي حق است برباطل وزور .

فايزكه آثاركهولت وپيري درچهره اش هويدا بوده وارد مجلس مي شود همه به احترام فايزبلند مي شوند بجز افسرقاجاريه كه با كبروغرور برمسندتكيه زده بود . محمد خان فايز رابه افسرقاجاريه معرفي واورا دركنارخود جا مي دهد .افسرقاجاريه با نگاهي متكبرانه فايز راورانداز وبا حالت تمخسر محمدخان راخطاب مي كند كه كسي رابهتراز اين پيرمرد پيدا نكردي وي كه دارد مي ميرد چگونه مي تواند دراين مناظره شركت كند .

فايز كه تا ان لحظه سكوت نموده بود ازهتاكي وبي ادبي افسرقاجاريه ناراحت شده واورا خطاب وفي البدايه چنين مي سرايد :

تويي كبك ودراين جانا منم بـــــــــــــاز         ولي بازمرا افتاد ز پــــــــــــــــــرواز

توفايز ديده اي درسن پيــــــــــــــــــري            نديدي كز جوانان بود ممتــــــــــاز

كه ناگهان صداي تكبير ازمجلس محمدخان بلند مي شود .افسرقاجاريه كه ازحاضرجوابي وفي البداهه سرايي فايز درشگفت وحيران مانده بود بناچار به احترام فايز ازجا بلند شده ومجلس رسميت پيدا مي كند . همه نگاهها به افسرقاجاريه وكبگاني وفايز دوخته شده است .وهمه منتظر اين مناظره هستند .

محمد خان كه حالت اضطراب واسترس درچهره اش موج مي زند نگاهي به فايز مي اندازد وفايز با اشاره چشم به او مي فهماند كه نگران نباشد .

افسرقاجاريه با تكبر وغرور شروع به خواندن اين بيت شعر مي كند :

خواهي كه زني برهم جمعيت دلهـــــارا                يك سلسله موبگشا صد سلسله برهم زن

گفتن بيت دوم به عهده كبگاني واگذار مي شود كه وي چنين مي سرايد :

خواهي كه نمايد گم برنا ره ميخــانـــه                 بربخش مي لبها صد ميكــــده برهم زن

و فايز بيت سوم راشروع مي كند :

خواهي كه شودكشته ازهرطرفي صدفوج                هان اين دوصف مژگان يك مرتبه برهم زن

درپايان افسر قاجاريه شكست راپذيرفته وازماليات دشتي صرفه نظر مي كند .

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 11 بهمن 1389برچسب:, توسط محمدیوسفی |

 

از اغلب دو بيتى‏هاى فايز چنان بر مى‏آيد كه او شاهنامه فردوسى را عميقا مطالعه كرده و گاه تحت تأثير اشعار شاهنامه قرار گرفته است، اما در اين تأثير پذيرى هيچ گونه اثرى از تقليد خشك و كور كورانه كه در زمان فايز و در عصر بازگشت دوره ادبى ور كود شعرى مى‏بينم مشاهده نمى‏شود. فايز درد زمان را درك مى‏كند كه خود درد مى‏كشد و ريشه آن را مى‏بيند و ترانه هايش كه «بازتاب فرهنگ زمان و ديار اوست» گاهى نرم و روان و همطراز شيرينترين غزليات و زمانى رنگ شعرى حماسى به خود مى‏گيرد در اوج صلابت و سنگينى:

 

 دل من همچو رستم در عتابست

 

 چو توران ملك سلم از وى خرابست

 

 رقيب گرسيوز و فايز سياوش

 

 فرنگيس عشق و دل افراسيابست

 

 يا:

 

 بتا زلف تو سر از سركشان برد

 

 به ميدان گوى حسن از مهوشان برد

 

 بت فايز چو رستم پور دستان

 

 كه در ميدان «كشانى» ره كشان برد

 

 و اين دو بيتى‏ها كه از گرفتارى بيژن در چاه ا فراسياب و فداكارى منيژه و نجات او به دست رستم الهام گرفته است:

 

 بتا بيژن صفت در چه گرفتار

 

 منژه وار اگر هستى وفادار

 

 كمند زلف بگشا چون تهمتن

 

 توفايز را زچاه غم برون آر

 

 

 

 خم ابروست يا شمشير بهمن

 

 مژه با نيزه يا تير تهمتن

 

 بت فايز منژه سان به يكبار

 

 به چاهم در فكن مانند بيژن

 

 واين دو بيتى كه اشاره به فتح هفتخوان رستم مى‏كند و ره يافتن در كوى دلبر را به هفتخوان تشبيه كرده است:

 

 به دل گفتم مرو در كوى دلبر

 

 ره خود گير از اين سوداتو بگذر

 

 دل فايز مگر تو پور زالى

 

 كه داراى تاب جنگ هفت لشكر؟

 

صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد

.: Weblog Themes By LoxBlog :.

تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.